Παλιός Χώρος σε Νέα Χώρα

Αντιγράφω από ανάρτηση του Πέτρου Παπασαραντόπουλου στο facebook με τίτλο
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ
Η χθεσινή ομιλία Σαμαρά, εγκαινιάζοντας τη Διεθνή (;) Έκθεση Θεσσαλονίκης, συνολικά κρινόμενη, ήταν θετική. Σε μια κρίσιμη συγκυρία, ο έλληνας πρωθυπουργός υπογράμμισε τη θέληση, τόσο του ιδίου όσο και των δύο άλλων κομμάτων που συμμετέχουν στην κυβέρνηση, να προχωρήσει στην υλοποίηση των δεσμεύσεων της χώρας και να κάνει κάθε δυνατή προσπάθεια έτσι ώστε τα αναγκαία μέτρα των 11,5 δις να μην έχουν οριζόντιο χαρακτήρα. Δύο παρατηρήσεις είναι αναγκαίες.
Πρώτη, ότι ο πρωθυπουργός απέφυγε να αναφερθεί στα όσα έχει επιτύχει μέχρι σήμερα η χώρα τόσο στη δημοσιονομική προσαρμογή όσο και (λιγότερο) στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Προσωπικά μου είναι ακατανόητο γιατί ο πρωθυπουργός αποφεύγει συστηματικά να αναφερθεί στα όσα θετικά έχει επιτύχει η χώρα. Μια τέτοια αναφορά θα είχε πολλαπλά οφέλη. Θα ενίσχυε τη διαπραγματευτική μας θέση, θα ήταν ανάχωμα στα επικίνδυνα στερεότυπα για την Ελλάδα που προβάλλουν λαϊκιστές και δημαγωγοί σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και παράλληλα θα έστελνε ένα συγκρατημένο μήνυμα αισιοδοξίας στο εσωτερικό της χώρας.
Δεύτερη παρατήρηση είναι ότι στην ομιλία του δύσκολα θα μπορούσε να διακρίνει κανείς ακόμα και ίχνη μιας νέας αφήγησης για την Ελλάδα που θέλει και προσπαθεί να υπερβεί την κρίση. Η ιδεολογία της δημιουργικής χώρας που είναι αποφασισμένη να μετατρέψει την κρίση σε ευκαιρία, με βαθιές μεταρρυθμίσεις και αποφασιστικές τομές, είναι προφανώς ασύμβατη με το λόγο του Έλληνα Πρωθυπουργού.
Η εξήγηση είναι προφανής. Ακριβώς πριν από ένα χρόνο, και πάλι στα εγκαίνια της ΔΕΘ, ο Αντώνης Σαμαράς είχε εκφωνήσει μια έντονα αντιμνημονιακή ομιλία που περιλάμβανε σειρά από ιδεολογικές παραδοχές και πολιτικές υποσχέσεις απολύτως ασύμβατες με τις σημερινές θέσεις του.
Πριν από ένα χρόνο ο Αντώνης Σαμαράς μιλούσε για «αποπαίδια της Ευρώπης», Ελλάδα «κλωτσοσκούφι των κερδοσκόπων» που ήταν και ανθέλληνες, περήφανο λαό που πρέπει να ξαναπάρει τη χώρα στα χέρια του, δεδομένου ότι προφανώς την έχει χάσει. Είχε επίσης μιλήσει για αφελληνισμό της Παιδείας που θα περνούσε στην άμεση εποπτεία της Ακαδημίας Αθηνών, ενώ είχε υποσχεθεί ότι η Νέα Δημοκρατία δεν θα απολύσει κανέναν, δεν θα κλείσει κανέναν οργανισμό, θα επιβάλει το Ζάππειο 2, θα πληρώσει αμέσως στην αγορά 7 δισ., θα στηρίξει τους ιδιοκτήτες ταξί, θα κατεβάσει τους φόρους και θα επιτύχει ανάπτυξη. Υποδειγματική κατασκευή εχθρών και φίλων, εύληπτη αφήγηση, μανιχαϊστικές διχοτομίες.
Αφού υπογράμμισε ότι πλήρωσε για πολλά χρόνια την εθνικά υπερήφανη στάση του στο Μακεδονικό (που ακόμα μας ταλαιπωρεί) είχε πει και την περίφημη ρήση:
…Και κάτι ακόμα: Θα τα καταφέρουμε με τη βοήθεια του Θεού! Γιατί βρισκόμαστε όλοι σήμερα σε Πόλεμο επιβίωσης. Κι όπως ξέρετε, στα χαρακώματα δεν υπάρχουν άθεοι. Όλοι προσεύχονται!…
Έκτοτε πολλά άλλαξαν. Ο Αντώνης Σαμαράς αποφάσισε να ενταχθεί στο φιλοευρωπαϊκό στρατόπεδο. Στη στροφή του αυτή άφησε ως έρμα ένα νέο κόμμα, τους Ανεξάρτητους Έλληνες, τροφοδότησε πολιτικά και ιδεολογικά τη Χρυσή Αυγή, ενώ, το κυριότερο, δηλητηρίασε το γενετικό κώδικα της συντηρητικής παράταξης με ισχυρές δόσεις αντιευρωπαϊκής και αντιδυτικής τοξίνης.
Προσωπικά εύχομαι και ελπίζω να είναι ειλικρινής και σταθερή η πολιτική του μετάλλαξη. Υποστηρίζω με όλες μου τις δυνάμεις την τρικομματική κυβέρνηση που εύχομαι και ελπίζω να επιτύχει. Η πολιτική υποστήριξη όμως δεν σημαίνει ιδεολογική ανακωχή. Για αυτό το λόγο αναρτώ ένα κείμενό μου με τίτλο «Ο ακροδεξιός νατιβισμός του Αντώνη Σαμαρά», όπου γίνεται μια ανάλυση περιεχομένου της ομιλίας του στην ΔΕθ το 2011
http://mhmadas.blogspot.gr/2011/09/blog-post_19.html